سلام

مجدد. توي اون يكي وبلاگ رفتم و جوابت رو به پست نظر قبليم هم خوندم. براي من كارگشا نبود.

ميگند اگه نخورديم نون گندم ، ديديم دست مردم.

آره ديگه. خلاصه با ما به از اين باش كه با خلق جهاني.

عرش خدا هم همون حرم شش گوشه است.

----

اي واي اصلا نظر راجع به اين پست رو فراموش كردم.

واقعا همينه كه نوشتي. وقتي دو دوست ميتونند با هم ارتباط معنوي پيدا كنند و در تلاطم روحي يكي ، اون يكي هم دستخوش تغيير ميشه ، وقتي اين رابطه بين استاد و شاگرد بر قراره ، نبايد بين عبد و مولا برقرار باشه؟؟

گر كند كودكي از دور نگاه