سلام دوست خوبم ! خوشحالك به وبلاگ شما آشنا شدم . به رساتي است نسيم و عطر معنويت را به شوره زاد دلمان هديه ميكند . در مورد صلوات من هم در كتابها مطالبي را خواندم و اين مطلب هم برام جالب بود . چرا گاهي گفتن ذكر سخت هست ؟؟؟ اما در مورد مطلب رضاي خداي متعال هم حديثي است منصوب به پيامبر كه مي فرمايند هر كس 40 روز خود ( اعمال ) خود را براي خداوند خالص گرداند درهاي حكمت الهي بروي وي گشوده گردد ... ولي من معتقدم اجراي چنين رفتاري و يا به تعبير پيامبر خالص كردن رفتار براي خداوند و حتي گفتن ذكر خاص و در مجموع راه يافتن به طريف معرفت لياقت ميخواهد و همانگونه كه خداوند ميفرمايد هر كس را بخواهد هدايت ميكند . بنابراين بايد خداوند خودش بخواهد كه فردي چنين توفيقي را يابد . مثلاً در مورد آيت الله بهجت كه اشاره فرموديد اگر زندگينامه آن بزرگوار را مطالعه كرده باشيد متوجه خواهد شد كه از اول زندگي خاصي داشته و حتي تولدش هم خاص بوده است و همه لوازم كسب معرفت و حسن عاقبت و رسيدن به درجات عالي معرفت برايش خداوند مهيا نموده است چرا كه مي بايد سعاتمند ميشد . در حاليكه خيلي ها هم هستند كه تلاش ميكنند براي كسب معرفت ولي يا به بيراهه مي روند و يا در آخر خسته و آزرده . من فكر ميكنم اين مقوله جاي روشنگري بسياري دارد . ما به قول شاعر آب دريا را اگر نتوان كشيد / هم به قدر تشنگي بايد چشيد ... من وقتي به وبلاگهاي معنوي شما دوستان خوب و مهربانم مي آييم مانند تشنگي كه قطره اي بهره ميبرد استفاده ميكنم . ... التماس دعا خيلي خيلي خيلي بيشتر از آنچه كه تصور كنيد دارم ... دلشاد و پاينده باشيد